Βιβλιοθήκη της Σφιγγός 50- Εκδόσεις Διμελή
Μυητική οδός και Μυστικιστική οδός · Μαγεία και Μυστικισμός · Πλάναι σχετικά με την Μύησιν · Προϋποθέσεις δια την Μύησιν · Περί της Μυητικής κανονικότητος · Σύνθεσις και συγκριτισμός · Κατά της αναμίξεως παραδοσιακών μορφών · Η Μυητική μεταβίβασις · Περί των Μυητικών Κέντρων · Μυητικαί οργανώσεις και Θρησκευτικαί αιρέσεις · Μυητικαί οργανώσεις και Μυστικαί εταιρίαι · Περί του Μυητικού απορρήτου · Περί της Μυητικής καταλληλότητος · Περί των Μυητικών τύπων · Ο Τύπος και το σύμβολον · Μύθοι, Μυστήρια και Σύμβολα · Συμβολισμός και Φιλοσοφία · Τύποι και λειτουργίαι · Περί της Τελετουργικής Μαγείας · Περί των διαλαλουμένων ψυχικών «δυνάμεων» · Δυνάμεων κατάλυσις . Μερικά διαμάντια · Ιερατικά Μυστήρια και Μυητικοί τύποι · Προσευχή και επωδή · Περί των δοκιμασιών της Μυήσεως · Περί του Μυητικού Θανάτου · Ονόματα βέβηλα και ονόματα μυητικά · Ο συμβολισμός του θεάτρου · «Πρακτικός» και «Θεωρητικός» · Operatif et speculatif · Ουσιαστική Μύησις και θεωρητική μύησις · Περί της Μυητικής Διδασκαλίας · Τα όρια της Διανοίας · Μυητική Γνώσις και βέβηλος μόρφωσις · Σχολική νοοτροπία και ψευδομύησις ·Μύησις και «υπηρεσία» · Το χάρισμα των γλωσσών · Ροδόσταυροι και Ροδοσταυρίται · Μείζονα και Ελάσσονα Μυστήρια · Ιερατική και Βασιλική Μύησις · Σκέψεις τινές επί του Ερμητισμού · Μετουσίωσις και Μεταμόρφωσις · Επί της εννοίας του Επιλέκτου · Περί της Μυητικής Ιεραρχίας · Περί του κατά παράδοσιν Αλαθήτου · Δύο Μυητικά ρητά · Verbum, Lux et Vita · Η Γέννησις του Αβατάρα
Ελέχθη και επανελήφθη κατά κόρον, ότι εις τα βιβλία δεν περιέχεται η μυητική αλήθεια και είναι αληθές ότι το ανεξέλεγκτον και η ευκολία της εκτυπώσεως δια των σημερινών μέσων ενός βιβλίου είναι, τας περισσοτέρας φοράς μία παγίς τουλάχιστον προς απώλειαν χρόνου. Ο σύγχρονος μελετηρός αναγνώστης, ο επιθυμών να κατατοπισθή εις τα απασχολούντα αυτόν θέματα της Μυσταγωγίας, περιστοιχίζεται από πλήθος εντύπων τα οποία εγράφησαν με βάσιν το νεωτερίζον πνεύμα (εντυπωσιακά, εύληπτα, σύντομα, πολλά πρακτικά αποτελέσματα υποσχόμενα και όλα αυτά υπό το πρόσχημα μιας ηθικής τελειώσεως και πνευματικού φωτισμού) δεν έχουν πράγματι τας περισσοτέρας φοράς ως αποτέλεσμα άλλο, από τον φανατισμόν, την καλλιέργειαν της δεισιδαιμονίας και κατά κανόνα την προσφοράν τροφής της αρεσκείας του αντιπαραδοσιακώς και αντιμυητικώς ζώντος νεωτέρου ανθρώπου.
Εάν αυτός όμως είναι ο γενικός κανών δια τα περισσότερα των εντύπων που μελετώμεν, δεν παύουν να υπάρχουν και ωρισμέναι εξαιρέσεις. Εις τα τελευταία βιβλία δεν θα εύρη ο αναγνώστης ευχάριστους και κολακευτικάς επαγγελίας, δεν θα του παρασχεθούν εύκολοι συνταγαί προς απόκτησιν “υπερβατικών δυνάμεων”, δεν θα του καλλιεργηθή το αίσθημα του προνομίου και της εγωιστικής ανωτερότητας εις βάρος των συνανθρώπων, αλλά τουναντίον θα του αναξεσθούν χαίνουσαι πληγαί, θα του υποδειχθή ο τρόπος απαλλαγής εκ των μυριάδων προλήψεων και προκαταλήψεων, ηθικών, επιστημονικών, κοινωνικών μυητικών κ.ά., ώστε δια της εφαρμογής των υποδείξεων τούτων, ο εκλεκτός και ώριμος δι’ αληθή και σοβαράν μύησιν, να αποτελέση το αγνόν και κατάλληλον δοχείον, την πρώτην ύλην επί της οποίας ενδεχομένη ανωτέρα πνευματική επήρεια να μη ανακλασθή εις το κενόν και να συναντήση ομοιογένεια και συντονισμόν, δια να εκκολαφθή ο νέος άνθρωπος, ο γνήσιος Μύστης.
Εν εκ των σπανίων τούτων βιβλίων είναι και το παρόν. Δεν υπερβάλλομεν εάν είπωμεν ότι θα έπρεπε να είναι ο οδηγός παντός αποβλέποντος εις σοβαράν μυητικήν αγωγήν και το θεμελιώδες απόκτημα παντός μεμυημένου. Ο συγγραφεύς του, ο πολύς Ρενέ Γκενόν, του οποίου επιφυλασσόμεθα εις άλλην ευκαιρίαν να συντάξωμεν την βιογραφίαν, και η όλη του μυητική σταδιοδρομία, συνάδουν εις την γόνιμον αξιοποίησιν των εν αυτώ εκτεθειμένων αρχών.
Είμεθα ευτυχείς διότι μας εδόθη να καταστήσωμεν γνωστόν εις την Ελληνικήν περιοχήν το κατά πάντα πολύτιμον τούτο έργον του διασήμου Γάλλου διανοητού και Μύστου. Είθε αι εν αυτώ αναπτυσσόμεναι ιδέαι να καρποφορήσουν εις τας ψυχάς των ολίγων εκλεκτών και να εύρουν την αρμόζουσαν ανάκλασ
