Αρχές και φιλοσοφία των ελευθεροτεκτόνων του ΑΑΣΤ 1

Για την ανεύρεση του Απολεσθέντος Λόγου κατέφυγα χωρίς κανένα δισταγμό στα φώτα των πλέον μορφωμένων Αδδ.·. μου. Οι μεν, όπως ο Joseph Silbermann και ο Αδ.·. Hubert, υπεύθυνος της Ενωτικής Αλύσου, με τις προφορικές τους διδασκαλίες ανύψωσαν τους διαλογισμούς μου, ενώ ο Ραγκόν, ο Ελιφάς Λευί, ο Άλμπερτ Πάικ και ο Γκαίτε, με δίδαξαν με τα γραπτά τους.
Όλα τα Τεκτονικά συστήματα του 18ου αιώνα συγχωνεύονται τελικά στους 30 βαθμούς τους οποίους ο Σκωτικός Τύπος προσθέτει ενώπιον της πρωταρχικής τριάδος. Από ιστορική άποψη αυτό παρουσιάζει ένα αναμφισβήτητο ενδιαφέρον. Εξάλλου απέκτησε διεθνώς μία ιδιαίτερη σημασία, εφ’ όσον τα Ύπατα Συμβούλια πραγματώνουν στον δικό τους τομέα την τεκτονική καθολικότητα, η οποία συνιστά και το σημείο τριβής του Κυανού Τεκτονισμού.
Επίσης, έχει παρατηρηθεί ανάμεσα στους υψηλόβαθμους Αδδ.·. Τέκτονες που είχαν μία ευρεία πολυμάθεια, πως πάσχισαν να προσφέρουν το καλύτερο δυνατόν απόσταγμα σε βαθμούς που δεν είχαν ακόμα δημιουργηθεί. Σχετικά με το θέμα αυτό, είναι δίκαιο να αποτιμήσουμε φόρο τιμής στην μνήμη του Αδ.·. Άλμπερτ Πάικ, ο οποίος υπήρξε ο Ύπατος Μέγας Ταξιάρχης του Υπάτου Συμβουλίου της Νοτίου δικαιοδοσίας των Η.Π.Α. από το 1859 έως και το 1891. Όντας ταλαντούχος συγγραφέας, ο Αδ.·. Πάικ θέλησε να πνευματοποιήσει τον Σκωτικό τύπο, συνδέοντας τον κάθε βαθμό με μία βαθειά μυητική διδασκαλία, η οποία αναπτύσσεται σε ένα λαμπρό έργο που φέρει τον τίτλο: Morals and Dogma”. Αποσπάσματα από το “Βιβλίο του Τέκτονος Διδασκάλου” του Oswald Wirth.