Ευφυΐα και βλακεία είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος που λέγεται άνθρωπος. Η ευφυΐα του ανθρώπου δημιούργησε τους πολιτισμούς, αλλά η βλακεία του ήταν αυτήν που τους συντήρησε και τους επέτρεψε να παράγουν τα προϊόντα τους. Τι σημαίνει αυτό το φαινομενικά αντιφατικό γεγονός; Ότι απαιτείται το μέγιστο της ευφυΐας και της γνώσης για να θεμελιωθεί ένα πολιτισμικό μοντέλο. Όμως, για να επιβιώσει και να λειτουργήσει το μοντέλο αυτό, απαιτεί τόνους ανθρώπινου αίματος. Απαιτείται βλακεία, για να εξασφαλίσεις τη θυσία των ανθρώπων για ιδέες και αγαθά που έχουν νόημα -και βέβαια αξία- μόνον για τους ζωντανούς.
Στο βιβλίο αυτό θα δούμε πώς κατάφερε ο άνθρωπος -γιατί περί κατορθώματος πρόκειται- να μπει στην κόλαση, εξαιτίας της βλακείας κάποιων. Θα δούμε πώς, αντί να μετατρέψει τον πολιτισμό του σε μία “γέφυρα” προς τον “Ουρανό”, τον μετέτρεψε σε ένα “πηγάδι” που οδηγεί στον “Κάτω Κόσμο”. Έναν “Κάτω Κόσμο”, που λειτουργεί σαν “ορυχείο”, μέσα στο οποίο κατοικούν τα πιο απίθανα κι ανθρωποβόρα “τέρατα”. “Τέρατα”, που εδώ και αιώνες “κατασπαράζουν” εκατομμύρια ανύποπτων ανθρώπων, οι οποίοι είχαν την ατυχή έμπνευση να εμπιστευτούν τους βλάκες που παριστάνουν τους “φωτισμένους” ηγέτες τους.