Και αν η “Παρθένος Μαρία” δεν ήταν η απλοϊκή γυναίκα που περιγράφουν οι θεσμοθετημένες θρησκείες;
Εάν, αντιθέτως, ήταν μία μυημένη Εσσαία, μία θεραπεύτρια και ταυτόχρονα μία αυθεντική πνευματική Διδάσκαλος; Ποιος γνωρίζει πραγματικά αυτήν που η ιστορία ονομάζει Μητέρα του Θεού;
Χάρη στην ικανότητα του να διεισδύει στη χρονική μνήμη, ο συγγραφέας ανασηκώνει την άκρη του πέπλου….
Έτσι ανασύρονται τελείως άγνωστες σκηνές από τη ζωή της, οι πρακτικές και οι πνευματικές της εμπειρίες, ενώ ταυτόχρονα βυθιζόμαστε στην καρδιά της διδασκαλίας και της εσωτερικής της ζωής.
Θα ήταν άδικο να αντιμετωπίσουμε αυτή την αξιοθαύμαστη γυναίκα ως μία φιγούρα του παρελθόντος, η οποία δεν έχει πια τίποτα να προσφέρει στους ανθρώπους. Εάν αποτινάξουμε τη σκόνη των προκαταλήψεων που τη σκεπάζουν, θα ανακαλύψουμε ένα κόσμημα ικανό να εμπλουτίσει το παρόν μας.