Σε όλα τα ιερά κείμενα των θρησκειών του κόσμου απαντάμε το θεμελιώδες μοτίβο της επαφής του καθενός μας με ένα πνευματικό ον που αποτελεί το κανάλι επικοινωνίας με μία ύψιστη Θεότητα. Αυτά τα πνευματικά όντα είναι οι Άγγελοι ή οι Δαίμονες που συνοδεύουν τον καθένα από τη στιγμή της γέννησής του.
Και πιθανά αυτό να μην μπορούμε να το αποδεχτούμε αλλά είναι σχεδόν αδύνατο ένα επίπεδο συνείδησης να έχει επίγνωση έστω του αμέσως ανώτερού του επιπέδου. Έτσι ο Σωκράτης αποκαλούσε το δαίμονά του -φύλακα άγγελο προστάτη- και ο καθένας μας σε στιγμές καλές ή δύσκολες αποδίδει τα δέοντα αντίστοιχα στον άγγελο ή στον δαίμονά του.
Στο βιβλίο αυτό, ο συγγραφέας εξετάζει την εξέλιξη των πολιτισμών (ήθη, έθιμα, κουλτούρα, τρόπος ζωής ) των θεοτήτων και των θρησκειών, συσχετίζοντάς τα -χωρίς προκαταλήψεις και συγκαλύψεις- με την εκτύλιξη των κοσμικών αρχετύπων και των απόκρυφων δυνάμεων του Σύμπαντος. Αποκωδικοποιεί κείμενα, δόγματα και μύθους, διευρύνοντας την οπτική και τον ορίζοντά μας.
Ποιο πάνθεο λοιπόν θα μπορούσε να κυβερνήσει έναν κόσμο όπου κάθε άνθρωπος και κάθε γυναίκα είναι ένα αυτόφωτο αστέρι, ισοδύναμο, (τηρουμένων των αναλογιών) με κάθε άλλο αστέρι του σύμπαντος; Ποιες δυνάμεις είναι δυνατό να ορίζουν έναν κόσμο που κατοικείται από ανεξάρτητα και δημιουργικά όντα; Όταν όλα πλέον έχουν ειπωθεί, όταν ο χώρος και ο χρόνος που έχουμε στη διάθεσή μας πλέον εξαντλούνται, στους αναζητητές της Νέας Χιλιετίας ουσιαστικά απομένουν τρεις βασικές θεότητες: “Το απολύτως Μεγαλύτερο, το απολύτως Μικρότερο και Αυτό που είναι τα πάντα μεταξύ των δύο”.
