Ο μεγάλος αδελφός και ο κόσμος του

«Οι αμερικανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στον Περσικό Κόλπο, την περίοδο 1990-1991, σηματοδότησαν την έναρξη μια νέας εποχής στα διεθνή διπλωματικά, γεωπολιτικά και αμυντικά δρώμενα υπό το μανδύα της λεγόμενης “Νέας Τάξης Πραγμάτων”, στη γενικότερη λογική εξέλιξης της τεχνολογίας των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, που εισήγαγαν τον “κόσμο” στη λογική τού παγκόσμιου χωριού. Μια δεκαετία μετά οι εξελίξεις σημαδεύονται από την απουσία της “Σοβιετικής Ένωσης” στη διεθνή σκηνή, με βασικό αίτιο την οικονομική αστάθεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Στην άλλη όψη του νομίσματος οι Η.Π.Α., στον πασίγνωστο ρόλο της μοναδικής υπερδύναμης, προσπαθούν να εκπληρώσουν την αποστολή του διεθνούς ειρηνοποιού, υποκύπτοντας στο φόβο των μηδενικών ανθρώπινων απωλειών, που δρα καθοριστικά στην οργάνωση των πολυεθνικών αποστολών, δίνοντας “κοινωνική διάσταση” στην εκτός συνόρων ανάπτυξη των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στερούμενο πρωτοβουλιών προληπτικής διπλωματίας, παγιδεύεται σε ευκαιριακές επιλογές, ενώ υπό το “δόγμα Πάουελ” προσπαθεί να οριοθετήσει την επιλεκτική ανάληψη στρατιωτικής δράσης, προσδιορίζοντας “ασαφώς” τα αμερικανικά εθνικά συμφέροντα. Στο ίδιο μήκος κύματος, τα υπερσύγχρονα δορυφορικά μάτια παρακολουθούν και ηλεκτρονικά καταγράφουν, ξεπερνώντας σύνορα και όρια, γκρεμίζοντας προσωπικά απόρρητα και ευαίσθητα κυβερνητικά δεδομένα. Παγκόσμιο χωριό, ένα καλοστημένο σκηνικό με διακριτικούς ρόλους για πρωταγωνιστές και κομπάρσους του σημερινού παγκοσμιοποιημένου διεθνούς συστήματος, όπου οι μεγάλοι και δυνατοί έχουν ρόλο, ενώ οι αδύνατοι, αντιμέτωποι πλέον και με τον πολιτιστικό τους αφανισμό, με χαρακτηριστική ατολμία, προστρέχουν για βοήθεια στον παγκόσμιο αστυνομικό, προσδίδοντας σε αυτόν το ρόλο του μεγάλου αδερφού, που έχει θεσπίσει τους δικούς του κανόνες και δρα στον δικό του κόσμο, διαλέγοντας επιλεκτικά την μονόπλευρη εκπροσώπηση των συμφερόντων του που τον οδηγεί σε μια παράδοξη σχέση απομόνωσης και συμφερόντων».