ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Τις τελευταίες δεκαετίες με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, η Αγγλική έχει λάβει έναν παγκόσμιο χαρακτήρα τον οποίον ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει, έχοντας καταστεί η γλώσσα των συναλλαγών και της επικοινωνίας, η lingua franca της εποχής μας.
Σ’ αυτό βοήθησε το γεγονός ότι η Αγγλική είναι μία απλή γλώσσα και βεβαίως η οικονομική, πολιτική και τεχνολογική κυριαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ορισμένες χώρες προσπαθούν με νομοθετικές παρεμβάσεις να προστατέψουν την γλώσσα τους, ενώ άλλες προσπαθούν και δημιουργούν υποκατάστατα των αγγλικών νεολογισμών με δικά τους γλωσσικά στοιχεία. Όλες, σχεδόν, οι άλλες χώρες έχουν παραδοθεί χωρίς αντίσταση και υιοθετούν αυτούσιες τις νέες λέξεις και τους νέους επιστημονικούς όρους που καθιερώνονται μέσω της Αγγλικής. Αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα.
Κινδυνεύει, λοιπόν, η γλώσσα μας;
Η Ελληνική γλώσσα είναι πεπρωμένο να επιβιώσει όχι μόνο για τον δυναμισμό, τον πλούτο και την πλαστικότητά της (όπως είχε προβλέψει ο Κλαύδιος, γι’ αυτό καί έγραψε τα απομνημονεύματά του στην Ελληνική και όχι στην Λατινική), αλλά γιατί ζη σήμερα και μέσα από τις άλλες γλώσσες.
Αν κατά την διάρκεια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η Λατινική είχε γίνει ο φορέας μετάδοσης της Ελληνικής στην Ευρώπη, στις μέρες μας η Αγγλική είναι ο φορέας μέσω του οποίου η Ελληνική λαμβάνει έναν οικουμενικό χαρακτήρα με την διεθνοποίηση χιλιάδων ελληνικών λέξεων, ακόμη και σε μη λατινογενείς γλώσσες. […]
Η Ελλάδα μπορεί να είναι μια μικρή χώρα και να εμφανίζει υστέρηση σε πολλούς τομείς. Η Ελληνική, όμως, έχει ακολουθήσει την δική της δυναμική πορεία και έχει διεισδύσει σε τομείς και γλώσσες που θα χρειασθούν αρκετές δεκαετίες για να εκτιμηθεί το βάθος και η έκταση της επίδρασής της.
Αν για κάθε λαό η γλώσσα του είναι το κυριότερο στοιχείο της πολιτιστικής του κληρονομιάς, για μας τους Έλληνες είναι κάτι περισσότερο. Είναι το ενωτικό εκείνο στοιχείο που, μαζί με την Ορθοδοξία, κράτησε τον Ελληνισμό ενωμένο και τον βοήθησε να ξεπεράσει τις εθνικές του περιπέτειες.
Ακόμη, γιατί, η Ελληνική γλώσσα αποτελεί την μεγαλύτερη προσφορά των Ελλήνων στην οικουμένη.
Άλλοι λαοί, από την ελάχιστη πολιτιστική κληρονομιά που διαθέτουν, προσπαθούν να δημιουργήσουν κάτι προβάλλοντας και αξιοποιώντας το στον μέγιστο βαθμό.
Ορισμένοι από εμάς, όχι μόνο δεν εκτιμούν την εκπληκτική αυτή κληρονομιά, αλλά φροντίζουν να την υποβαθμίζουν, να την ακρωτηριάζουν και να την χλευάζουν. […]
Ο κίνδυνος για την Ελληνική προέρχεται μόνο από εμάς τους ίδιους. Και είναι λυπηρό ή διατήρηση των αρχών του Ελληνισμού και της γλώσσας μας που διασώθηκαν στα 400 χρόνια σκλαβιάς, να κινδυνεύουν να χαθούν σε περίοδο ελευθερίας και ειρήνης.