Η ένατη αψίδα

Περί της ιστορικής καταγωγής του τεκτονισμού έχουν γραφεί πάρα πολλά, άλλα ακριβή και άλλα – τα περισσότερα – ανιστόρητα. Ο τεκτονισμός συντηρεί μια παράδοση αιώνων αναβιώνοντας τα αρχαία μυστήρια, όσο βέβαια η εποχή και οι κάθε φορά ιστορικές περιστάσεις το επιτρέπουν. Η τεκτονική διδασκαλία δίνεται με συμβολικό τρόπο στον μυούμενο έχει δε δύο όψεις: Την εξωτερική ή μακροκοσμική και την εσωτερική ή μικροκοσμική. Τον αποσυμβολισμό τής τεκτονικής διδασκαλίας και συμβόλων επιχειρεί το παρόν βιβλίο, έχοντας γνώση ότι το εσωτερικό περιεχόμενο του τεκτονισμού δεν είναι δυνατόν να εξαντληθεί μέσα στις σελίδες του και ότι ο σύγχρονος τεκτονισμός συντηρεί ως “απόρρητα μυστικά” όχι τόσο τις τελετουργίες του (που πολλοί μπορούν να τις παρακολουθήσουν αλλά ελάχιστοι να τις κατανοήσουν!) αλλά κατ’ εξοχήν το μυστικό αποσυμβολισμό τους. Ας έχει υπ’ όψη του ο αναγνώστης ότι οι συμβολισμοί που δίνονται στις σελίδες του βιβλίου δεν είναι οι μοναδικοί, διότι κάθε σύμβολο στον τεκτονισμό είναι “μισό” και μόνο διά των άλλων συμβόλων μπορεί ν’ αποκαλύψει κάτι από την σημασία του και ότι η ουσία των μυστηρίων – όπως γνωρίζουμε από τους αρχαίους συγγραφείς και τις ανασκαφές – δεν έγκειται τόσο στην μυστικότητα των τελετών, όσο στο μυστικό αποσυμβολισμό.